When the season ends!

Seizoen voorbij voor het ooit begonnen is

19 september was een datum die nog met rood aangestipt stond in mijn agenda! BK 70.3 in Lac de l'Eau d'Heure was een wedstrijd waar ik nog naar uitkeek. Na mijn 11e plaats vorig jaar, wou ik dit jaar tonen dat deze wedstrijd mij helemaal ligt.

Trainingen bleven goed verlopen, maar ik moet eerlijk bekennen dat het mentaal klaar geraken voor deze wedstrijd heel moeilijk was. Ik kon het zelf niet geloven dat deze wedstrijd ging doorgaan. Het aantal deelnemers 1000+ bleef bij mij altijd in mijn achterhoofd hangen als mogelijk obstakel. Ik voelde dat ik wel goede trainingsresultaten behaalde, dit zonder echt het schema van mijn coach te volgen. Ik volgde mijn gevoel op training, voluit gaan waar ik zin had en prikken waar ik wou. Spelen op de fiets, genieten bij het lopen en leren om te genieten van het zwemmen. Het lukte en ik voelde me goed. Schema's lukten echt niet dit jaar, dankjewel meneertje of mevrouwtje "Corona". Mijn coach liet me doen, hij kent me goed en weet wanneer me gerust te laten. Ik laad mezelf op en haal kracht uit de kleine testjes in mijn eigen trainingen. Een rit van 120km of meer aan 36,5km/u gemiddeld, langere loopjes aan 4:20/km tussentijdse zwemtest van 2km aan 1'30/100m. Alles wees de goede richting uit!

Tot woensdag 2 september! Ironlakes had zelf al aangekondigd dat in de week van 1 september de definitieve beslissing zou vallen, maar ze er alles aan gedaan hebben om de wedstrijd Coronaproof te laten verlopen. Woensdagochtend 2e schooldag, met de fiets naar het werk. Mijn leerlingen de nodige leerstof bijbrengen en terug naar huis met de fiets. Op de fiets al enkele berichtjes krijgen... ik lees af op mijn Garmin! "Tis afgelast", "Weet ge het al?" en nog wel enkele. Thuisgekomen begin ik te scrollen en moet ik inderdaad constateren dat mijn wedstrijd afgelast is.

Ontgoocheling, opluchting, ontreddering, er gaat van alles door je hoofd. Laat voor mij vooral opluchting de bovenhand nemen. Ik was er klaar voor fysiek, mentaal misschien niet helemaal. Het niet volgen van mijn trainingsschema's, wat ik niet kon opbrengen, zorgde voor twijfel. Was ik echt klaar, ging ik het echt doen zonder de schema's van de coach te volgen. Ik ging gewoon genieten van de race en zien waar we uitkomen. Maar ik ken ook mezelf en weet dat ik eenmaal in de race zit er helemaal voor gaat en me niet geeft vooraleer ik over de meet loop. Dus ook wel ontgoocheling. Dat ik mezelf niet kan tonen, mijn partners in de picture te zetten en te genieten van deze mooie sport die helaas niet bulk van de centen zoals "Tour de France"

Geen wedstrijd dus en tijd om te ontspannen en tijd te nemen voor het gezin, genieten van de kleine dingen en alles op een rijtje zetten om 2021 te plannen. Want mijn doel blijft nog steeds....

In 2021 ga ik er opnieuw voor en mijn voorbereiding in mijn hoofd is al terug begonnen. Ik moet en zal die "sub 9" te pakken krijgen.

Ik sluit mijn seizoen dus af met een 9e plaats in de 1/4 van Oudenaarde waar ik heel tevreden op terug kijk.

Bedankt allemaal voor het volgen, lezen, supporteren en sponsoren die in mijn geloven!

Etixx, Mojidbands, Peaks Wetsuit, Cuore Wheels en Greg's cycling service op naar een beter 2021 met 1 groot doel!!!