Het seizoen openen we steeds met de ploegentriatlon. Een wedstrijd om de benen te testen maar vooral de teamspirit te laten zegevieren. De benen voelden vorige week vlot aan. Een weekje extra trainen zou ervoor moeten zorgen dat we voor de halve van Lievegem helemaal klaar zouden zijn.
Echter heb ik naar mijn gevoel deze winteren niet constant genoeg getraind en heb ik meer tijd genomen voor andere dingen. Het slechte weer de laatste maanden, zorgt er ook niet echt voor om de trainingen vlot af te haspelen. Toch wel wat vraagtekens dus voor aanvang van deze wedstrijd. Het doel was dan ook om een check up te houden van waar we staan. Dit in aanloop naar de laatste voorbereidingen richting Challenge Roth.
Stressloos stond ik aan de start, misschien te weinig stress. Want na 200m zwemmen moest ik plots naar adem happen, water binnen, stoppen, terug vertrekken, op de rug zwemmen, op adem komen. Het was een veldslag in het water. Na enkele meters geraakte ik dan toch in mijn ritme. Ik kon opnieuw wat atleten oprapen en kwam als 23e uit het water. Dit was echt een tegenvaller. Maar goed snel de wissel in en de fiets op.
Daar het in het zwemmen zwoegen was, kon ik op de fiets direct wat plaatsen winnen. Het voelde goed, ik trapte vlotte wattages boven de 300 watt en bleef atleten oprapen. Tot ik in de 2de ronde bij een groepje kwam die voor de 5e plaats aan het strijden was. Ik probeerde direct op mijn elan verder te fietsen en ervan weg te rijden, tevergeefs. Ik besliste dan om slim te rijden en het af en toe met een prikje te proberen. Maar ook dat lukte niet. De laatste ronde besliste ik om achter het groepje te blijven. We waren met 3. Op het moment dat ik mijn benen stilhou om afstand te houden van mijn voorligger komt een scheidsrechter mij pardoes een blauwe kaart geven. Penalty voor mij, echte frustraties speelden. Maar er valt niet veel tegen te beginnen. Als 7e kom ik de wissel in richting het lopen. Gefrustreerd trek ik mijn loopschoenen aan en twijfel ik om door te doen of niet. Nodeloos tijdsverlies door een heel trage wissel erbovenop.
Aan het lopen kon ik pas beginnen na een penalty van 5'. Dat is een lange tijd. Ik zag plaats per plaats wegvallen. Al mijn goede werk van het fietsen viel plots helemaal in het water. Eventjes terug opladen en na 5' straftijd aan het lopen beginnen. Ik begon rustig en probeerde in mijn ritme te komen. Na 2 ronden zag ik enkele voorliggers terug dichterbij komen. Ik kon mijn tempo vlot aanhouden en raapte er steeds meer op. Begonnen aan een 11e plaats bij het lopen kon ik terugvechten naar een 7e plaats. Het was zwoegen, maar de woede in mij gaf mij ook extra energie! Ik bleef geconcentreerd en kon mijn 7e plaats vlot vasthouden. Zonder de blauwe kaart streed ik zeker mee voor een 5e plaats.
Alles samengevat ben ik heel tevreden. Ik weet na deze wedstrijd waarop de laatste trainingsweken richting Roth de aandacht te vestigen. Let's do it! We hebben ervan genoten ondanks de emoties en beslissingen.